Vetblad
Pinguicula vulgaris
Blaasjeskruidfamilie (Lentibulariaceae)
Bedreigd
Na een grote dip een beetje uit het dal
Ooit was ze op de zandgronden zo algemeen dat dit vleesetende plantje met een paars bloemetje ‘viooltje’ werd genoemd, nu komt ze na een grote dip een beetje uit het dal. Vetblad is een plant die op stikstofarme bodems groeit.
Om aan extra voedingsstoffen te komen, vangt de plant met haar bladeren kleine insecten. De bovenzijde van het blad is bedekt met klieren die een zoete, kleverige lokstof afscheiden. Insecten die op de bladeren landen, blijven plakken waarna het blad zich langzaam samenrolt. De klieren scheiden verteringssappen af die het stikstof uit de prooi oplossen. In de volksgeneeskunst is vetblad bekend als geneeskrachtige plant: een extract ervan zou een probaat middel tegen nervositeit zijn.
Lees meer »
Thema's
In de volksgeneeskunst staat vetblad bekend als geneeskrachtige plant: een extract ervan zou een probaat middel tegen nervositeit zijn.
De plant kan worden gebruikt om melk te stremmen. De melk wordt over een zeef gegoten waarop verse blaadjes van ‘vetblad’ liggen. Na een dag of twee is de melk zuur en zo stevig als yoghurt en dan heeft hij een verrukkelijke smaak gekregen. Een klein deel hiervan kan bewaard worden om volgende porties melk mee te behandelen. Het schijnt ook lekker te zijn om de blaadjes een tijdje in melk te laten trekken.
Details
| Omschrijving: | Vleesetende plant, tot 0.15 m. |
|---|---|
| Streeknaam: | Fries: fetblêd |
| Verspreiding: | Europa, noord-amerika en delen van azië |
| Leefgebied: | Op open, zonnige plekken, op zwak-zure, stikstofarme bodem in moerassige heiden en blauwgraslanden, met name in beekdalen. haar standplaats is bijna permanent nat, met toestroom van grondwater. |
| Jaarcyclus: | Vaste planten, inclusief bomen en struiken |
| Winterhardheid: | Kouder dan -20 °c |
| Bloeiperiode: | Mei - juni |
| Bloemkleur: | Paars, wit |