Boompioen Onofficiële naam

Is enorm variabel

Paeonia delavayi is een wilde boompioen, een dwergstruik afkomstig uit Tibet, Sichuan en Yunnan, waar hij in de 19e eeuw werd ontdekt door missionaris Père Jean Marie Delavay (1834-1895). De soort is enorm variabel, ook genetisch. De bloemkleur varieert bijvoorbeeld van helder geel tot donkerrood en van bijna zuiver wit tot bruin.

Lange tijd werden deze verschillende kleurvarianten als aparte soorten en ondersoorten beschreven, maar vrij recent zijn ze tot één soort samengevoegd in het ‘Paeonia delavayi complex’. Door de variatie in hoogte (van 80 cm tot bijna 2 m), bloemkleur en het mooie, ingesneden blad is het een prachtige soort voor in de tuin.

Verschillende delen van Paeonia delavayi worden gebruikt voor een grote variëteit aan medicinale toepassingen. Vóór de herziening van de naamgeving werden diverse soorten Paeonia onderscheiden die deels een bedreigde status hadden. Het ‘Paeonia delavayi complex’ staat wat dat betreft nog ter discussie.

Ecologie en leefgebied

De boompioen komt in drie provincies in China voor: in Sichuan, Xizang (Tibet) en Yunnan, waar hij groeit in open struikgewas of naald- en eikenbos (vooral jong bos), op hoogtes tussen 2000-3600 m. Hij groeit op kalksteen, onderaan of bovenop bergen, in droge beddingen, heel soms op grazige hellingen en open plekken. Vegetatieve vermeerdering via wortelstokken is de voornaamste manier van voortplanten, zaailingen zijn zeldzaam. Dit is waarschijnlijk een aanpassing aan open, droge en enigszins verstoorde leefgebieden die snel kunnen worden gekoloniseerd.

Bedreiging

Door opname van diverse (onder-)soorten in het ‘Paeonia delavay complex’ leek de status van bedreiging niet meer aanwezig. Maar massaal uitgraven voor medicinale doeleinden zou beperkt moeten worden. Recent veldonderzoek heeft aangetoond dat de leefgebieden van Paeonia delavayi in toenemende mate zijn versnipperd en de populaties nog steeds sterk afnemen.