Koraalcactus Onofficiële naam

Op bomen groeiende cactussen

Rhipsalis is een groot geslacht met tientallen soorten. Het zijn epifytische, op bomen groeiende, cactussen, voorkomend in de tropische en subtropische bossen van Zuid- en Midden-Amerika.

Rhipsalis pilocarpa vormt ronde takken van zo’n 40 centimeter lengte en 6 centimeter dikte, die aan de uiteinden 3 tot 6 kortere zijtakken vormen. Hieraan ontstaan de 2 centimeter grote witte bloemen die sterk geuren. De stengels zijn behaard. De eveneens behaarde rode bessen (pilocarpa=behaarde vrucht) worden door vogels en andere dieren gegeten. De zaden kunnen onbeschadigd hun darmkanaal passeren.

Ecologie en leefgebied

Rhipsalis pilocarpa komt wild voor in Brazilië, in de staten Minas Gerais, Espirito Santo, Rio de Janeiro, Sao Paulo en Parana. De planten groeien op bomen (soms ook op rotsen) in matig vochtige loofbossen, op 500 tot 900 meter boven zeeniveau. Ze wortelen in holtes en spleten van bomen waarin plantenresten zich ophopen en humus is ontstaan. Dat substraat droogt snel uit, vandaar dat deze succulente planten daar in het voordeel zijn.

Bedreiging

Ondanks het grote gebied waarin Rhipsalis pilocarpa van nature voorkomt, is de soort zeer zeldzaam geworden; er zijn nu nog slechts 8 locaties overgebleven. Deze liggen bovendien ver uit elkaar. Het totale areaal wordt nu geschat op minder dan 2000 vierkante kilometer.

De achteruitgang bij koraalcactus is vooral veroorzaakt door uitbreiding van landbouwgrond en urbanisatie. Wellicht door de geïsoleerde ligging zijn de deelpopulaties van elkaar gaan verschillen in een aantal kenmerken, met name die van de bloemen. Als deze verschillen constant blijken te zijn, zou dat aanleiding kunnen worden om een aantal ondersoorten te onderscheiden.