Gewone pawpaw of Roomappel
Asimina triloba
Zuurzakfamilie (Annonaceae)
Ooit door mammoeten verspreid
De pawpaw is een boom uit zuidelijk Canada en het oosten van de Verenigde Staten en is te vinden in de ondergroei van niet al te dichte bossen. Asimina triloba bloeit met hangende, roodbruine bloemen. De pawpaw kan tot 12 m hoog worden en levert forse, smakelijke vruchten. Vandaar dat de boom ook bekend is onder de naam prairiebanaan en roomappel. In bladeren, takken en bast bevinden zich natuurlijke insecticiden die gebruikt kunnen worden als organisch insectenbestrijdingsmiddel.
Interessant is dat de zaden van de pawpaw vóór de ijstijden werden verspreid door de toen in Amerika levende grote dieren zoals mammoeten. Later nam de mens de rol van verspreider over. Dit lid uit de tropische zuurzakfamilie is het enige dat zo noordelijk voorkomt.
Thema's
Geurende bloemen, maar onaangenaam ruikende bladeren, takken en bast.
Eetbare, groengele vruchten die in de vroege herfst rijpen tot donker bruin. Smaak en textuur lijken op die van bananen. Vruchten kunnen zowel rauw of toegepast in ijs of taarten gegeten worden, al worden sommige mensen er misselijk van.
De onaangenaam ruikende bladeren, takken en bast bevatten natuurlijke insecticides, acetogeninen. De bladeren en takken van de gewone pawpaw worden heel soms gegeten door konijnen, herten, geiten, of insecten.
De rupsen van de vlinder Eurytides marcellus leven van de bladeren van verschillende Asimina-soorten. Dat zorgt voor bescherming tegen natuurlijke vijanden: de rupsen krijgen de acetogenines uit die bladeren binnen en worden zo onverteerbaar voor vogels.
Uit het rijpe vruchtvlees kan een gele verfstof worden gemaakt
De vrucht wordt gebruikt als laxeermiddel. De bladeren zijn vochtafdrijvend en worden uitwendig toegepast bij puisten, zweren en abcessen. Het zaad bevat asiminine, zowel een braak- als een verdovend middel. Zaad in poedervorm wordt in het haar toegepast om luizen te doden. De bast bevat analobine, een stof die ook medicinale toepassingen kent.
De bessen kunnn wel 12,5 cm groot worden, en zijn daarmee de grootste bessen die door een boom uit de Verenigde Staten worden geproduceerd.
Het zaad bevat een toxisch alkaloïde. De bladeren kunnen huidirritatie veroorzaken bij mensen die daar gevoelig voor zijn. Ook schijnen de vruchten huidirritaties te kunnen geven.
Details
Omschrijving: | Boom, struik, 4,5 - 9 m. |
---|---|
Verspreiding: | Uiterste zuiden van canada en het oosten van de verenigde staten |
Leefgebied: | Sloten, ravijnen, lager gelegen gebieden, uiterwaarden en riviervalleien. |
Jaarcyclus: | Bladverliezende vaste plant, bloeit meermalig |
Winterhardheid: | Kouder dan -20 °c |
Bloeiperiode: | April - mei |
Bloemkleur: | Paars, rood, bruin |
Notities bloemen: | Komvormige, roodbruine bloemen (3 groene kelkbladeren en 6 roodbruine kroonbladeren in twee kransen). |
Vruchtperiode: | September - oktober |
Vruchtkleur: | Groen |
Notities vruchten: | Grote vrucht (bes) van groen naar geel/bruin |
Op z'n mooist: | Mei, oktober |