Witte abeel

Hij staat te popelen

De witte abeel is een populierensoort die ook in ons land thuishoort. Veel is wit of licht aan de boom, de schors, de jonge twijgen en de onderzijde van het blad. De bladeren zijn zeer verschillend van vorm. In maart-april zijn de katjes te zien. De manlijke katjes in de ene en de vrouwelijk in een andere boom, zoals gebruikelijk is bij het geslacht populier (poppel of peppel).

In vroegere tijden was de abeel een soort kalender. Het blad is groen aan de boven- en wit aan de onderkant en keert omstreeks midzomer om: zo wist men dat de dagen weer korter werden. Witte abeel komt voor in Midden- en Zuid-Europa, oostwaarts tot in de Himalaya. De cultuurvariëteit ‘Pyramidalis’ is een in Frankrijk geselecteerde boom. Bij deze boom gaan de takken steiler omhoog dan bij de botanische soort. Deze cultuurboom is alleen mannelijk.

Een twééhuizige boom tot ca 30 m hoogte, een vrij brede kroon tot 2,5 m in doorsnee. De manlijke katjes zijn vrij dik, 3-7 cm lang, de bloempjes hebben 6-8 meeldraden met roze helmknoppen. De vrouwelijke katjes zijn korter, hebben twee rode stijlen en twee gele stempels. De bloeitijd is vanaf maart tot in juni. Het blad is diep ingesneden 3-5 lobben, grof getand tot gegolfd met een witte onderkant. Bij het uitlopen zijn de bladeren donzig, later is de bladonderzijde viltig behaard grijs/wit. De bladsteel is rond. In de grijs/witte bast die vrij glad is, zitten diepe driepuntige zwarte poriën.

De witte abeel doet het goed op droge kalkhoudende zandgrond maar ook op natte plekken. In de duinen groeien aangeplante en later verwilderde populaties die zich vermeerderen door wortelopslag. Dit zijn vaak grillige bomen met kromme stammen, gevormd door de wind. Doordat abelen goed tegen wind kunnen, worden deze bomen wel als windscherm aangeplant langs snelwegen.