Magenta kers Onofficiële naam
Magenta-kers (Officiële naam)
Syzygium paniculatum
Mirtefamilie (Myrtaceae)
Witte borstels en paarse kersen
De magenta-kers wordt in Nederland meestal als kuipplant gehouden, die in de winter binnen wordt gezet. Het groene, glanzende blad heeft een geweven motief. Het nieuwe blad is eerst rood van kleur en staat in contrast met het overige, groene blad.
In de late lente begint de bloei met crème-kleurige, borstelvormige bloemen. Deze bloemen zijn bundels witte meeldraden, elk eindigend in een geel puntje. De bloei duurt de gehele zomer. Hierna verschijnen de eetbare vruchten die roodpaars gekleurd zijn.
De geslachtsnaam syzygium is Grieks voor ‘vereniging onder één juk’ en verwijst naar de tot een kapje vergroeide kroonbladeren van de bloem.
Thema's
Is een kroonjuweel in Botanische tuin Zuidas.
De vruchten zijn eetbaar en er wordt vaak jam van gemaakt.
Details
Omschrijving: | Boom, tot 15 m hoog met een stam tot 35 cm in doorsnede. |
---|---|
Verspreiding: | Australië |
Leefgebied: | In de meeste gematigde en subtropische klimaten. heeft voorkeur voor rijke bodems die constant vochtig zijn. |
Jaarcyclus: | Wintergroene vaste plant, bloeit meermalig |
Winterhardheid: | Tot -5 °c |
Bloeiperiode: | September |
Bloemkleur: | Wit |
Vruchtkleur: | Roze, zalmkleurig, paars, wit, kersenrood |
Notities vruchten: | De vrucht is meestal dieproze van kleur, maar kan ook wit of paars zijn. |