Mispel
Mespilus germanica
Rozenfamilie (Rosaceae)
Thans niet bedreigd
Rotte vruchten
De Romeinen brachten de mispel naar ons land. De vruchten van deze struik, die verwant is aan de appel, werden duizenden jaren eerder al gegeten in het gebied rond de Zwarte zee. De Romeinen brachten de plant verder Europa in. In ons land is de inmiddels zeldzame mispel op de wat warmere plekjes nog te vinden in kloostertuinen en hier en daar in een bosrand in oostelijk Nederland.
De harde vruchten, die aan kleine appels met een groot kroontje doen denken, zijn niet zomaar te eten. Het is wachten op de eerste nachtvorst waarna de vruchten beurs worden en zelfs beginnen te rotten. Hoewel het niet smakelijk klinkt, is dít het moment om de zoetige vrucht te verorberen. Veel worden ze niet meer gegeten maar de uitspraak ‘Zo rot als een mispel’ wordt nog steeds gebezigd.
Thema's
Is een kroonjuweel in de Historische Tuin Aalsmeer en Domies Toen.
Men maakt gelei van de mispels. De vruchten zijn pas eetbaar als ze ‘beurs’ geworden zijn, dat wil zeggen als er een vergistingsproces tot stand is gekomen. Als hij echt rot is, is ook een mispel niet meer eetbaar…
Mispels werden al gegeten door de Grieken en Romeinen, die de vrucht aan de god Saturnus hadden gewijd. Men kon er volgens de verhalen veel kwalen mee genezen, zoals ernstige bloedingen, nierstenen en ingewandsstoornissen.
Details
| Omschrijving: | Boom, struik, 1 - 6 m. |
|---|---|
| Verspreiding: | Zuidoost-europa, zuidwest-azië |
| Leefgebied: | Bossen (lichte loofbossen en beekoeverwalbossen), bosranden, houtwallen, struwelen, heggen, oude boomgaarden en langs holle wegen. |
| Jaarcyclus: | Bladverliezende vaste plant, bloeit meermalig |
| Winterhardheid: | Tot -20 °c |
| Bloeiperiode: | Mei |
| Bloemkleur: | Wit |
| Notities bloemen: | Witte alleenstaande bloem 2,5-4 cm. |
| Vruchtperiode: | Oktober - december |
| Vruchtkleur: | Bruin |
| Notities vruchten: | Bolvormig, beigebruin 3,5 cm. |
| Op z'n mooist: | Mei, oktober |