Middelste teunisbloem
Oenothera biennis
Teunisbloemfamilie (Onagraceae)








Nachtkaars met smaak
Een immigrant van het eerste uur zou je kunnen zeggen én behoorlijk ingeburgerd. Gericht op het nachtleven: zijn bijnaam is lelie van één nacht. Als aan het begin van de avond de bloemen opengaan, gaat dit zo snel dat je de vier keurig opgerolde bloemblaadjes kunt zien bewegen bij het ontvouwen. Na enkele minuten staat de bloem open voor insectenbezoek, vooral door nachtvinders. En overdag, voordat de bloem verwelkt, ook door bijen.
De middelste teunisbloem is van Amerikaanse afkomst en in de 17de eeuw in Europa ingevoerd. De plant stelt geen hoge eisen en behoorde al vrij snel tot onze flora. Droge, voedselarme grond op een zonnige plaats is al voldoende om (in het tweede jaar) de tot 1,5 meter hoge stengels te laten groeien.
De jonge wortels van de éénjarige plant zijn als groente eetbaar. Ze hebben een peperachtige smaak. Jonge stengels kunnen als salade worden gegeten. En het blad? Dat werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gedroogd en gebruikt als vervanging van tabak. Het belangrijkst is het zaad. De olie uit de zaden van teunisbloem is rijk aan onverzadigde vetzuren. Het gehalte aan gamma-linoleenzuur, een zeldzaam essentieel verzadigd vetzuur, kan oplopen tot 14%. Teunisbloemolie kent een brede medicinale toepassing.
Lees meer »Thema's

Het stuifmeel wordt onder andere door bijen overgebracht.

Het stuifmeel wordt vooral door nachtvlinders overgebracht.

De wortels wordt gekookt gegeten zoals schorseneren. Ze zijn vlezig, smaken zoet en zijn gezond en voedzaam. Ze smaken peperig en een beetje zoals schorseneren of pastinaak. De zoete bloemen worden in salades gebruikt of als garnering. De jonge peulen worden gestoomd gegeten.

Deze plant heeft zijn oorsprong in Virginia in de USA en verscheen in 1619 voor het eerst in Europa.

De olie verkregen uit de bloem heeft bijzondere geneeskrachtige eigenschappen, het bevat een hoog gehalte aan het essentiële vetzuur gamma-linoleenzuur.

Het zaad bevat 28% aan hardende olie. Deze is eetbaar en is een zeer goede bron van gamma-linoleenzuur, een essentieel vetzuur met vele belangrijke functies in het lichaam. Het zaad is echter heel klein en moeilijk te oogsten. Dit moet met de hand gebeuren. De uiteindelijke opbrengst is laag, waardoor de olie erg duur is om te produceren.

Epileptische aanvallen treden gemakkelijker op (gebruik van de plant vermijden!). Voorzichtig als men anticoagulantia gebruikt. Combinatie met het gebruik van fenothiazines (allopathische medicatie) kan aanvallen veroorzaken. Bijwerkingen: kan hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken op een lege maag. Diarree bij hoge doses. Convulsies bij schizofrene patiënten die fenothiazines (allergie-antihistaminica) gebruiken.
Details
Omschrijving: | Overige kruidachtige planten, 50 tot 150 cm. |
---|---|
Verspreiding: | Noord-amerika, europa |
Leefgebied: | Omgewerkte grond, bermen, zeeduinen, dijken, ruigten, afgravingen, langs spoorwegen, braakliggende grond. |
Jaarcyclus: | Bloeit eenmalig, tweejarige en kortlevende vaste planten |
Winterhardheid: | Kouder dan -20 °c |
Bloeiperiode: | Juni - september |
Bloemkleur: | Geel |
Vruchtkleur: | Groen |
Op z'n mooist: | Juni - september |